Jerzy Wocial            wiersze Jerzego       wiersz Piotra       komentarz do wierszy           wspomnienie

filozof, tłumacz, człowiek „Solidarności”, katolicki publicysta i działacz społeczny. Urodził się w Warszawie 29 06 1946 r.

Absolwent handlu zagranicznego w Szkole Głównej Planowania i Statystyki (1969) i Wydziału Filozofii Uniwersytetu Warszawskiego (1975). Od chwili ukończenia uczelni pracownik naukowy Instytutu Filozofii i Socjologii UW, bardzo ceniony przez studentów wykładowca..

Działacz opozycji demokratycznej w PRL. W latach 1977-1980 współpracownik wydawnictwa NOWa. Początkowo niejednokrotnie wykonywał prace introligatorskie, składacz, organizator transportu, pozyskiwał papier, pełnił funkcje łącznika, organizatora prac wydawniczych i introligatorskich, udostępniał własne mieszkanie na spotkania redakcji. Od początku powstania Niezależnej Oficyny Wydawniczej NOWA był jej jednym z najaktywniejszych współpracowników.  W latach 70 był redaktorem i autorem tekstów "Biuletynu Informacyjnego" i "Krytyki". 

Działacz NSZZ „Solidarność” Uniwersytetu Warszawskiego. W „Solidarności” od wrzesnia 1980, członek Komitetu Założycielskiego. W latach 1980 - 1989 należał do Prezydium Komisji Zakładowej NSZZ „Solidarność" UW. W okresie działalności legalnej pełnił funkcję rzecznika prasowego Związku na Uniwersytecie. Przygotowywał podstawowe dokumenty i stanowiska uniwersyteckiej organizacji związkowej. W tym okresie uczestniczył również w pracach Komisji Interwencyjnej NSZZ „Solidarność" UW - wraz z innymi członkami Komisji przyczynił się do przywrócenia do pracy na Uniwersytecie osób wcześniej usuniętych z Uczelni w trybie represji politycznych. W III 1981 organizator obchodów rocznicy Marca ʼ68.

W okresie 13.12.1981 - 23.07.1982 był internowany kolejno: w Białołęce, Jaworzu, Darłówku.

Po okresie internowania aktywny w strukturach podziemnych Związku zarówno na Uniwersytecie, jak i poza nim - w szczególności w Społecznym Komitecie Nauki (1985-1989) jako odpowiedzialny za kontakty ze studentami. W II połowie lat 80 blisko współdziałał z odradzającym się na UW Niezależnym Zrzeszeniem Studentów, wspierał je swoimi radami i doświadczeniem.

Był dwukrotnie zatrzymywany i poddawany rewizji. W III 1984 i 1 V 1987 roku. Wtedy to za organizację demonstracji został ukarany przez kolegium ds. wykroczeń grzywną.

Współpracownik wielu wydawnictw podziemnych. Zecer, łącznik, kolporter, redaktor, tłumacz i autor. Publikował (pod pseudonimem Piotr Niewiarowski, lub Piotr N.) w „Krytyce", „Almanachu Humanistycznym", „Tygodniku Mazowsze", „Wiadomościach", „Głosie", "Bez Dyktatu", "CDN-Głos Wolnego Robotnika". W latach 1982-1983 wraz z gronem kolegów redagował i wydawał pismo dla warszawskich środowisk robotniczych pt. „Spojrzenie na”. Od początku lat 80-tych współpracownik katolickiego miesięcznika „Więź”, w latach 1992-1997 członek redakcji, następnie członek Rady Redakcyjnej. Był też działaczem warszawskiego Klubu Inteligencji Katolickiej. (Od 1994 członek zwyczajny, następnie członek Zarządu KIK w Warszawie). Uczestniczył w organizowanej przez warszawski Klub Inteligencji Katolickiej akcji odczytowej dla duszpasterstw środowisk pracy. Uczestnik seminariów organizowanych przez prezydenta Lecha Kaczyńskiego w Lucieniu. W ostatnich latach życia jako publicysta współpracował z „Rzeczpospolitą”

Tłumacz kilku książek filozoficznych i teologicznych. Tuż przed śmiercią ukazał się jego przekład książki Carla Andersona „Cywilizacja miłości. Co każdy katolik może zrobić, by zmienić świat”. Autor publikacji naukowych, m.in.: tłumacz i autor wstępu do Floriana Znanieckiego, Myśl i rzeczywistość (1987) oraz Humanizm i poznanie (1991), tłumacz Wernera Jaegera, Teologia wczesnych filozofów greckich (2007).

W roku 2001 odznaczony jako Zasłużony Działacz Kultury, w 2003 Srebrnym Krzyżem Zasługi i w 2008 Krzyżem Oficerskim Orderu Odrodzenia Polski.

Zmarł przedwcześnie w wyniku choroby nowotworowej - 31 maja 2009 r. w Warszawie. Miał 62 lata.

Zdjęcie z wiecu na UW 4 maja 1988 w solidarności ze strajkującymi robotnikami w Nowej Hucie i Stoczni Gdańskiej, na którym został proklamowany strajk uczelni. Od lewej: Jerzy Wocial, Maciej Jankowski, Andrzej Anusz, Paweł Lisicki i Artur Dąbrowski. Foto: Danuta Bolikowska.

Zdjęcie ze strony https://www.facebook.com/instytutpamiecinarodowej/posts/10154232354845245 Źródła internetowe: